Sinds enkele jaren zien bezoekers van Natuurmuseum Brabant al voor binnenkomst een van de meest indrukwekkende objecten: het skelet van een Potvis- een walvissoort. Dit skelet (15 meter lang, 1000 kilo zwaar) is afkomstig van één van de drie potvissen, die in 1995 in Scheveningen aanspoelden. Helaas worden de walvisachtigen steeds bekender doordat zij regelmatig een verkeerde ‘afslag’ nemen in de Noordzee en vervolgens stranden. Dat komt omdat ze normaal gesproken in dieper water jagen op pijlinktvissen. In onze ondiepe wateren raken ze gedesorienteerd en stranden ze.
Aangepaste...vis?
Anders dan naam en uiterlijk doen vermoeden, is de Potvis geen vis, maar een zoogdier. Dat hij er als een vis uitziet komt door zijn optimale aanpassing aan het leven in zee. Kijk maar eens hoe de tot voorvinnen geëvolueerde voorpoten er uitzien: het bouwplan is hetzelfde als dat van een mensenarm, alleen de vorm van de botten is anders. Omdat achterpoten bij het zwemmen overbodig werden, zijn die verdwenen en is van het bekken niets meer over dan twee piepkleine botjes.